Kuda vodi prebrojavanje koga ima više, a koga manje

Srđan Milošević, istoričar, na sajtu Peščanika piše kuda vode nakaradno postavljeni demografski ciljevi: 

“Kada se problem niskog nataliteta preformuliše, direktno ili u vrlo jasnim implikacijama, u žalopojke državnih funkcionera zbog toga što je sve manje i manje Srba, a sve više Albanaca (kao arhineprijatelja!) onda sve postaje upravo besramni cirkuski igrokaz sa pomenutim jezivim klovnovima koji ridikulizuju temeljna civilizacijska (čak pravno obavezujuća!) načela savremenog sveta, otelovljena u pravnom poretku čak i njihove vlastite države.

Dakle, za državu jeste problem ukoliko gubi stanovništvo, ali prema svim postojećim normama, koje su postale deo elementarne ljudske pristojnosti, država i njeni funkcioneri moraju biti neutralni prema etničkom sastavu tog gubitka. Onda kada se otvoreno govori (ili implicitno podrazumeva) da jedne etničke grupe ima „viška“, a druge „manjka“ započinje politika koja svoj logični ishod ima u raznim oblicima neravnopravnosti, okončavajući se, ponekad, ali sasvim zakonomerno, i u genocidu.”

(Peščanik, 29. mart 2018)